Als afstudeeropdracht heeft onze nieuwe medewerker Sander Heeman onderzoek gedaan naar de vraag of we een relatie kunnen ontdekken tussen de huidige technieken om cyanobacteriën en hun verschillende toxigenen te kwantificeren. De afgelopen maanden heeft Sander veel tijd besteed aan het ontwikkelen van primers, probes, interne controles en een optimale qPCR-methode voor het kwantificeren van cyanobacteriën en hun verschillende toxine genen. Voor het ontwikkelen is gebruik gemaakt van reeds eerder gepubliceerd onderzoek. De gevonden sequenties zijn door Sander getoetst op specificiteit, waarna de methode geoptimaliseerd kon worden.

Inmiddels zijn de methoden voor het kwantificeren van cyanobacteriën en het toxine gen microcystine zover dat we de eerste monsters kunnen meten en vergelijken met de biovolumetelling van de blauwalgen. Uit de eerste resultaten valt voorzichtig op te maken er dat tussen de biovolumetelling en de kwantificatie van cyanobacteriën rondom qPCR een correlatie aanwezig is. Bij de ontwikkeling van de primers en probes is gebleken dat mogelijk ook groenalgen worden meebepaald. Om een goed antwoord te krijgen op de vraag, zullen nog meer monsters onderzocht moeten worden met wisselende samenstellingen.

Grafieken 1, 2 en 3: Resultaten blauwalgenvergelijkingsonderzoek

Voor wat betreft de vraag of de aanwezige cyanobacteriën ook zorgen voor toxines in het water, valt uit de resultaten tot nu toe op te maken dat het zeker niet zo is dat de aanwezigheid van bepaalde potentieel toxine producerende cyanobacteriën ook leidt tot de aanwezigheid van de bijbehorende toxine genen.