Van april tot en met september worden voor alle waterschappen de zwemwaterlocaties bemonsterd voor het bepalen van de bacteriën Escherichia Coli (E.Coli) en Intestinale Enterococcen (IE). Deze fecale indicator bacteriën zeggen iets over de kwaliteit van het water. Het zijn geen ziekteverwekkers, maar hun aanwezigheid toont aan dat het water fecaal verontreinigd is en dat er mogelijk ziekteverwekkers uit feces aanwezig zijn.

Bronnen van vervuiling
Veel zwemwaterlocaties zijn vervuild met bacteriën uit uitwerpselen. Mogelijke bronnen zijn mensen maar ook dieren bijvoorbeeld wanneer een grote groep vogels op een recreatieplas overnacht of als een hond zijn behoefte op een het strand doet en dit in het water wordt gespoeld. Ook indirect kan het water besmet raken bij bijvoorbeeld door afspoeling van mest van landbouwgrond.

MPN-Methode

De hoeveelheid bacteriën in het water wordt vastgesteld met behulp van de MPN-methode. Bij deze bepalingsmethode van levende cellen (bacteriën) wordt uitgegaan van het principe dat 1 bacteriecel na groei een heel welletje met vloeibaar medium troebel maakt, waardoor er fluorescentie ontstaat. Deze welletjes worden afgelezen onder een UV Lamp. Na het aflezen van de desbetreffende incubatieplaten met medium (de MUG platen voor E. Coli, de MUD platen voor IE) wordt een resultaat gerapporteerd.

Wettelijke overschrijding

De resultaten voor E.Coli en IE moeten bij zwemwaterlocaties onder wettelijke vastgestelde grenzen liggen. Daarom worden deze fecale indicatorbacteriën regelmatig in het water vastgesteld. Bij een wettelijke overschrijding van de grens wordt opnieuw een zwemwaterlocatie bemonsterd en worden de bacteriën E. Coli en IE bepaald. Deze resultaten worden gerapporteerd naar de waterschappen. Op basis van deze resultaten kan een waterschap besluiten om een negatief zwemadvies af te geven voor een zwemwaterlocatie.